اشعار فرزانه شیدادر کتاب بعُد سوم آرمان نامه اُردبزرگ -بخش 5قسمت اول

من طرف فرزانه شیدا الجمعة فبراير 19, 2010 12:51 pm

]
● اشعار فرزانه شیدا درکتاب :
بعُد سوم آرمان نامه ی اُردبزرگ
بخش پنجم
اشعار فرزانه شیدادر کتاب بعُد سوم آرمان نامه اُردبزرگ -بخش 5قسمت اول 61ckczsnik372prl.D.0.My_love_Message

اشعار فرزانه شیدادر کتاب بعُد سوم آرمان نامه اُردبزرگ -بخش 5قسمت اول 61ckczsnik372prl.D.0.My_love_Message

¤ به شیدائی کسی فرزانه ات نیست* ¤
برودیگر مرا حرفی بلب نیست
دلم میمیرد اما بر تو تب نیست!
برو کین ساحل ما موج غمهاست
مرا طوفان غم در سینه برپاست
برو... حتی نمیگویم که بازآ
نمیجویم ترا ...دیگر بفردا...
برو دیگر نمیگیرم نشانت
زخاطر میبرم آن دیدگانت
مرا از اوج عشق وشور وشادی
فرو بردی به قعرنامرادی
مرا از آن بلندای محبت
رساندی تا سیاهی های محنت
کنون همچون غریقی کنج ساحل
فتادم از غمت غمگین وبیدل
مرا این عاشقی تا غم کشانده
ولی حرفی دگر بر لب نمانده!
اگر این تک نفس هم بی تو سرشد
بدان عشق توهم از سر بدر شد
کنون دیگر برو حرفی مرا نیست!
خدای ما ...زقلب ما جدا نیست
خود او درمان کند اندوه دل را
اگرچه مانده ام غمگین وتنها!
چو نومیدی بدیدم از تو هم نیز
دگر صبرم شده از غصه لبریز
برو دیگر نمیخواهم بمانی
ولی باید فقط اینرا بدانی:
کسی هرگز چو من دیوانه ات نیست
به ؛ شیدائی؛ کسی ؛فرزانه ات ؛ نیست!
برو با قلب ما هم بی وفا باش
توهم چون دیگران جور وجفا باش
برو این زندگی را جستجو کن
تمام زندگی را زیر ورو کن
برو از کف بده این قلب ما را
نمی یابی چومن دیگر بدنیا
کنون با قلب ویران همنشینم
دگر با هجر تو "خلوت نشینم "
ترا از سوز قلبم با خبر نیست
ولی دل را شکستن هم هنر نیست!
بروکس همچومن دیوانه ات نیست؛
به شیدائی: کسی ؛؛فرزانه ات ؛؛نیست؛
۱۳ فروردین ۱۳۸۷/۱۹ آپریل۲۰۰۸
¤ سروده ی:« فـــرزانه شـــیدا» ¤

[/size]فریاد گریان عشق
[size=16]با من حتی به سکوت
عشق و رویا و خیال
همچو یک نغمه
که آید ز بهشت
روز وشب ساز محبت میزد
تا نگاهم به محبت یکروز
همره عشق...
وسرمست امید
تا به آن وادی رویائی رفت
در پی عشق درون دلها
تا ببینم که هنوز
عاشقی میخواند
لیک افسرده دلم باز آمد
همه دلها به سکوت
یا بسی تنها بود
عشق رنجید و خزید
کنج قلبم غمگین
و دگر نغمه عشق
رو به خاموشی رفت
و سپس شورش فریادی شد
و پریشان دل من باز آمد
پس از آن عشق
فقط گریان بود
و بسی غمزده وقهر آلود
دگر او میدانست که تمنای دل انسان نیست
عشق شاید هر روز
ازکنار توهم آرام گذشت
در تو هم عشق ندید
...
لیک بامن این عشق
جسم انسانی شد
تا که فریاد شدم
و دلم سخت گریست
...
وای اگر عشق نیابد قلبی
و به فقری برسد
آنزمان میگرید
تو ولی باز ز خود می پرسی :
از چه من غمگینم
از چه من غمگینم !!!
۵ خرداد1385
¤« فـــرزانه شـــیدا» ¤

__ « خلوت عشق» __

ترک دل را گر کنم در زندگی
دفتر قلبم تهی گردد تهی

شعر معبودم گریزد از دلم
ره نیابم بعد از این در هر رهی

گم شوم در لحظه های روزگار
گیج وسرگردان ... نمیگیرم قرار

خلوتم خالی شود از عشق او
از نیایش بر در پروردگار

همچو درویشم به کنج شاعری
بر لبم نام محمد(ص) ... یا علی(ع)

خلوتم را میبرم تا اوج ...ذن...!
بال بگشایم به پرواز و پری

آسمانم آبی و مهد خداست
سینه ام آبی به رنگ کبریاست

اندرین خلوت منم با شعر خویش
روزگارم از همه مردم جداست

کس به عرفانش نمیفهمد مرا
یا دل «شیدا » به عرفان خدا

گر بگویم در دلم چون وچراست
در نمییابد دل ِ« فرزانه» را

من به «شیدائی »خود دل بسته ام
این چنین شاید دلی وارسته ام

در تواضع سر بدامان خدا
اینچنین با مهر او پیوسته ام
چهارشنبه 13 دی1385

_از : (ف.شیدا) _
[center]___ لــحظه در لــحظه ی عشـــق ____
لحظه در لحظه ی عشق
گـذر ثانیـه ها
تیک تـاک سـاعت
زدن نـبـض وجـود
طـپش تنــد و شـتابــان درون
لحظه در لحظه ی عــشق
بـدلـم مـی گـو یـد
عـا شــق او هستــم
دوســت دارم او را
و مرا تـاب نبـاشد که ز او
لحظه ای دور شـوم
لحظه در لحظه ی عـشق
او مرا همراه است
بـا همه حس مـحبت در دل
و دلم می گو ید
که دگر , تـاب جـدائـی از او
در دلم نیـسـت که نیـست
وای بی او چه کنـم ؟!
____ شعر از :« فرزانه شیدا » ____
¤

___ لحظه ها ی پیوند ___
همچو نقشی بود رویائی
آن لحظه ی پیوند
چون ابری رنگ گرفته از خورشید
در گرگ ومیش غروب
نقشی بود رویائی
بمانند شعله ای برخاسته از دریا
نقش بسته در آسمان آبی
در جاودانگی عشقی
که بر آن قسم خوردیم
تا همیشه وفادار
باقی بماند
...نقشی بود رویائی
اما تا جاودانه
نقش بسته بر قلبی , همواره عاشق
در جاودانگی پیوند
...تنهائی را فراموش باید کرد
زمانی که عشق
جاودانه میگردد.
ـــــــ شاعر:« ف.شیدا16/فروردین 1386»___
¤
_____ نقاشی _____
واژه ها از چه چنین گشته دلم
هر سخن در قفس سینه گرفتار شده ست
هر چه خواهم که بگویم از دل
بی سخن میمانم
باز یک حرف بدنبال حروفی دیگر
در درون می چرخد
خیره بر دفتر خود میمانم
حرفها بسیار است
لیک خاموشتر از خاموشم
دل سبک نیست به این جمله وآن جمله که
نقشی دارد در درون ذهنم
جای آن حس سبک گشتن و
عاری شدن از غم , خالیست
واژه ها در نگهم همچو
یک نقاشی ست
زندگانی هم نیز
گرچه سرشار ز رنگ
لیک تنها در قاب
نقش یک تصویریست
در سکوتی مبهم
و درون دل من
همهمه غوغائیست
لیک لبها به سکوت
دیده حیران و نگه بر هر سو
باز هم چشم نبیند جائی
سر پر اندیشه پر از افکار است
لیک در جمله نمی گیرد شکل
و نمیدانم من به چه سان باید گفت
اینقدر میدانم
که بدل رنگ سکوت
باز پررنگ ترین نقاشی ست
وبسی دلگیرم
و بیادم آمد غم دلگیر فروغ
آندمی را که نوشت :
من بسی مردن را, زندگانی کردم
و دلم را دیدم که همانند فروغ
مانده در حاشیه ها
و ز غم دلگیر است
....
زندگی دورتر از من جاریست
و دلم میخواهد
رنگ پر رنگ سکوت
جای خود رابدهد
به زلالی همان اشعاری
که به نقاشی اندیشه من رنگی داد
و دلم زیست به عشق
یکشنبه28خرداد1385
___ ف.شیدا ___

●
پایان بخش اشعار فرزانه شیدا
درکتاب بعُد سوم آرمان نامه ی اُردبزرگ

من طرف mehrdad sheyda الجمعة فبراير 19, 2010 8:29 pm

....
زندگی دورتر از من جاریست
و دلم میخواهد
رنگ پر رنگ سکوت
جای خود رابدهد
به زلالی همان اشعاری
که به نقاشی اندیشه من رنگی داد
و دلم زیست به عشق

پر توان و پر تلاش مثل همیشه مانا و اوستایی بمانی بانوی گرامی پارسی...///

اشعار فرزانه شیدادر کتاب بعُد سوم آرمان نامه اُردبزرگ -بخش 5قسمت اول

اشعار فرزانه شیدادر کتاب بعُد سوم آرمان نامه اُردبزرگ -بخش 5قسمت اول

mehrdad sheyda