70 تک بیت

من طرف حسین رخشان فر الأحد يناير 31, 2010 6:23 pm

خدا

الهی راه روشنمان عطا کن
رهامان زینهمه چون و چرا کن
*
هر که خواهی باش تنها آن مباش
که به کیشی آید و فیشی رود
*
عمل کن آنچه را در یافتی یار
رها می گردی از افکار ادبار
*
اگر عالی است عالی کار بند اش
تلاشی کن که افتی در کمند اش
*
سلام ما به تو آزادۀ عشق
نصیبت باد هر دم بادۀ عشق
*
نگاه توست عالی ای برادر
چه در چنته ش بُود آیای ابتر
*
دل زیبای تو زیبا پسندد
که خوب من به خوبت نقش بندد
*
بُوَد زیبایی از طرز نگاهت
فدای قلب پاک صاف ماهت
*
زیباست بلی ، عشق همین است
ناب است و روان و پاک و یکدست
*
عمق و زیبایی همه از روح توست
قدر مه شبرو شناسد بس درست
*
درون توست زيبا اى دلاور
که با زيبايى اين گشته هم بر
*
درون تو زيباست ای نکته دان
که این آینه است و نماید همان
*
به جز از لطف حق چیزی ندارم
که هر چه هست باشد از نگارم
*
چو زیبا دیدی اش چون جانش می دار
نفس دانش به خون آمیزش ای یار
*
بر عشق درود و مرد عاشق
کز هست و نیست هست فارغ
*
همه زیبایی و مفهوم زان سوست
که ما مشاطه و گفتار ابروست
*
تو هر آن مظهری ! هشدار !
چه را ببین مظهری ای یار
*
عشق ما را به سراپردۀ جاوید رسان
ورنه هر وصل زما فصل کن و جان بستان
*
فرا رو از سر معنا كه اسرار
فراي معنويت در تجلي است
*
ره بر به نهانخانۀ افکار
گنجی است بر آن خفته دوصد مار
*
من بنده آنم که حضورش بینم
نی سرور آن که لاش گورش بینم
*
روشنگری و مردم و ناجیت حجاب است
تنها به حق اندیش که این عین صواب است
*
هرکه با یار خواد از دل سخن از عشق و وفا می گوید
یا ر ما کوش ؟ کدام است ؟ که با او غم دل را گوئیم
*
هیچ دانی ز چه اندیشۀ تر می ترکد ؟
بر سر شاخ رسیده است چو بر می ترکد !
*
من ندانم که تو من گشته ای یا من تو شدم
این بدانم که دو یکدل شده ایم همدیگر
*
فکر عاشق اگر آن است که معشوق به راحت برسد
بهترین حاصلش از عشق رسیده است بگو کور حسد
*
یکدل درون سینه یک جان درون پیکر
دل جای عشق جانان جان هم به راه عهدش
*
فانی به باقی اندیش کز رفته هیچ ناید
در آنچه مانده کوشید از جان و دل بباید
*
پای ما کی ز سر کوی تو ای دوست شود
تا به پای تو و کوی تو سر ما نشود ؟
*
کو دلی کز سر اندیشه پریشان نشود ؟
بیند آن یار نکو روی و پشیمان نشود؟
*
بردنی نیست دلم ورنه خودم می بردم
قلب میخانه به جای مزه اش می خوردم
*
عشق را چون مار سر باید لهید
ورنه از هر چه است غیر از او برید
*
بوم ما را دهشتی از بوم نبود بومیان
نقش بوم ماست بوم و بوم ما هم بوم آن
1366
*
تا دلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید
حال ما گرخواهی از دیوان ما جوتات گوید
*
ای دلفکور هشدل برخیز و خیز از دل
تا خاک و باد و آتش خیزد ز آبت از گل
*
بهتر آن است که در خویش بکوشی بر خویش
جمله هستنیست رها سازی و تازی در پیش
*
زندگی در آن به آن هموارگی است
ورنه جز این حسرت و بیچارگی است
*
زخاطرات خوش و ناخوش ای صنم پرهیز
به آرزوی خوش اما نفس نفس بگریز
*
راه درسینۀ ما کردی و در دل خفتی
هم خفته دوصد حدیث ما را گفتی
*
بی علم اراده کی کسی دید
یا ثمر که بی عمل توان چید
*
آن بی عمل از نتیجه کی گفت
بی علم که با اراده شد جفت
*
چو علم و عمل با هم آمد پدید
دگر کس نشان از پلیدی ندید
*
زندگی نقش سرابی در حکایتهای دیرین قضاست
این حکایت را به شیرینی کشان جز این خطاست
*
می نه می و پیمانه که از مستی و میخانه خبر نیست
ما خود می و میخانه و مستی الستیم بصر نیست
*
ما می زدگان خود همه مستان الستیم
هر چند کنون همم همه پیمانه به دستیم

ما عهد ازل با لب دلدار ببستیم
تا آن ابد نیز بر عهدش همه هستیم
*
هست من یا هست تو ؟ ای داد ! خود هستی تویی
من که ام کز هست خود گویم که هر چه هستی تویی
*
خطاها کلهم زین چند زاید
اگر اما مگر شاید و باید
*
چو بر خیزد چرایت از سر چون
جهانت می شود خوشرنگ و گلگون
*
پدرم روزۀ رضوان به دو گندم بفروخت
ناخلف باشم اگر من به جوی وانخرم
02 / 09 / 1382
*
من عاشقم معشوقه ام ای عشق دریابم به عشق
کز عشق من عشقیده ام در عشق عشقانم به عشق
*
گشایم راز لاهوت از تفرد
زهست ونیست پرم تا تجرد
*
خاطرات نانجیب و آرزوهای نجیب
ای خدای طالبان کن حال مطلوبی نصیب
*
تو به همراهی همسان خودت محتاجی
همرهت گر تو بیابی همه عمری ناجی
*
از کل در آمدیم و به هیچ اندر آمدیم !
خود هیچ شدیم و به کل رهبر آمدیم !
21 / 11 / 1383 05:55
*
اندیشه هر جا از عمل لبریز شد
اعجاز آنجا کارکی ناچیز شد
*
شب قدر است قدرش را بدانیم
سر انگشتی به دامانش رسانیم
*
من کیستم ؟ تو کیستی ؟ ای آن که هستِ نیستی !
هستی تویی ! من نیستی ! صفرم ، دویی ، خود بیستی !
*
نه خوش بینم نه بد بینم
بُد و هست و شود بینم
*
نه درویشم نه در خویشم
یکی بی خویش با خویشم
*
گشایش یافت صفر و بیست گردید
در او گم شد به عشق و نیست گردید
*
از عرضه گذشته است کار من اینک عریضه ام
کی فرض و واجبی است مرا خود فریضه ام
*
تو چه کردی و چه خواندند و چه فهمید عشیق !
زنده باد عشق که ما را چه غنی کرد فریغ !
*
محتوی از اوست جانا ما سراسر پوستیم
غره از اینیم تنها ما که با او دوستیم
*
خواندی ام بر خم می زهرم چشاندی عاقبت
از خدا خواهم از این محبس دهادت عافیت !
*
تصویر رهی است بس خطرناک
تا خرگه عشق پاکِ بی باک
*
به امیدی که روی حق ببینیم
بسی درّ و گهر زان کان گزینیم
*
تو داری عزیزم از حلقوم من حرف می زنی
تو واسه من نه واسه خودت داری کف می زنی
*
پس از میلاد من خواهی تو دانست
که تن ها کی به تنها هیچ مانست
*
گلی بینم که در مرداب باشد
دلی عاشق ولی در خواب باشد

شکر

70 تک بیت 42-83

من طرف فرزانه شیدا الأحد يناير 31, 2010 8:09 pm

سلام از ماست 70 تک بیت 979385

خدایت پناهت باشد عمیق بود وبامعنام
مرسی از زحماتتون 70 تک بیت 979385

70 تک بیت

70 تک بیت

رد: 70 تک بیت