شعری از ژاک پری فر /و آهنگ و شعری از : ژاک برل

من طرف فرزانه شیدا الخميس مايو 13, 2010 4:18 pm

شعری از ژاک پری فر
Jaques Prévert

ژاک پری فر ، در سال 1900 درحومۀ شهر پاریس تولد شد. شعرهایش از طرز کلاسیک شعری بیرون است. او با واژه ها بازی میکند، و روح وتاب دیگری به آنها میدهد. شعر هایش زیادتر با ساده گی طنز آمیز، حساسیت روح خواننده را بر می انگیزانند. مجموعه های شعری زیادی از او به نشر رسیده اند. شعر"باربارا " که در پایان میاید ، در نکوهش جنگ سروده شده است.
Barbara
باربارا
بیاد آر باربارا!
باران قراری نداشت وآنروز، روی شهر "برست" میبارید و میبارید.
و تو با لبخندی راه می پیمودی.
بَشاش و خندان و عرق ریزان،
زیر باران.
در کوچهء«سیام» با تو مواجه شدم.
و تو لبخند میزدی،
و من همچنان لبخند میزدم.
بیاد آر باربارا!
ترا هنوز نمیشناختم.
مرا هنوز نمیشناختی.
آنروز را، با وجود همه، بیاد داشته باش.
فراموش مکن!
مردی که بزیر دالان پناه یافته بود، نام ترا صدا زد.
باربارا!
و تو زیر باران بسویش دویدی.
بَشاش و خندان و عرق ریزان،
و خودت را در آغوشش افگندی.
قهر مشو اگر ترا "تو" میگویم.
همۀ آنهایی را که دوست دارم "تو" میگویم.
حتا اگر آنها را یکبار در زنده گی دیده باشم.
و همۀ آنهایی را که یکی دیگرخود را دوست دارند، "تو" میگویم.
حتی اگر آنها را هم نشناسم.
فراموش مکن باربارا!
آن باران مبارک و حکیمانه را،
روی چهرۀ شادان ات،
روی این شهر آرام و خوشبخت.
روی آن دریای جاری،
روی سلاح خانه،
روی قایق "اووسان"،
آه باربارا...
جنگ ،
چه حماقتی، چه خریتی !
و حالا در چه حال افتاده یی ؟
زیر این باران آهنی ،
این باران آتشی ،
این باران فولادی ،
این باران خونی ،
و آن مردی که آنروز ترا در آغوشش عاشقانه میفشرد ،
کجاست ؟
مرده است ؟
گم شده است ؟
یا هنوز هم زنده است ؟
باران هنوز هم روی شهر "برست" بیقرار میبارد.
مانند آنروز.
مگر حالا هیچ چه مانند سابق نمانده است.
همه ویران شده.
باران امروزی،
باران سهمگین و وحشتناکی ماتم است.
باران اسف بار است.
حتی دیگر طوفان آهن و فولاد و خون هم وجود ندارد.
ابر ها، تنها و ساده و غم آلود،
مانند سگ های ولگرد وحشی،
گنده میشوند و میکفند.
تیت و پراگنده میشوند.
کنار آب دریای "برست" ،
در دور دست های شهر "برست" رفته و پراگنده میشوند.
و نامی از ایشان باقی نمیماند.

آهنگ و شعر : ژاک برل
Jaques Brel

ژاک برل ، آواز خوان بی همتای فرانسوی زبان ، در سال 1929 دز بروکسل بلژیک بدنیا آمد. در سال 1953 راهی پاریس شد، در آغاز رضایت مردم را ، آنچنانی که بایستی کسب نکرد. اما در جریان سالهای 60 به اوج شهرت و محبوبیت خود نایل شد ، و آهسته آهسته از مرز و حدود فرانسه و بلژیک گذشته و آواز خوان، نویسنده و کامپوزیتور چیره دست و توانای جهانی گردید.
مرگ او در حالیکه دنیای موزیک را ترک گفته بود در سال 1977، دور از شور و هلهلۀ شهر های پاریس و بروکسل، در جزیره های «مارکیز» اتفاق میافتد.

ترکم مکن : « ne me quitte pas »
ترکم مکن!
باید از یاد برد.
هر چه را ، میتوان از یاد برد.
هر آنچه را که چه زود از ما فرار کرده است.
زمان را باید از یاد برد.
سوء تفاهم را همچنان.
زمان از دست رفته را هم.
مگر چگونه میتوان از یاد برد ؟
این همه ساعاتی را،
که با "چون و چرا"،
خفه میکرد قلب ساده و خوش اقبال ما را.
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
من برای تو،
مروارید های بارانی را،
از دیاران بی باران،
هدیه خواهم آورد.
من زمین را،
حتی پس از مرگم نیز،
حفر خواهم کرد،
تا جسم ترا،
با نور و با طلا،
بپوشانند.
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
من برای تو،
قلمروی آباد خواهم کرد،
که پادشاه اش،
تنها عشق باشد.
که قانونش،
تنها عشق باشد.
و تو، تنها شهبانویش باشی.
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
من برای تو،
واژه ها و سخن های
ناگفته و نا شنیده را
ایجاد خواهم کرد،
که تو تنها رمز گشایش باشی.
من برای تو،
حکایت آن دو عاشقی را خواهم کرد،
که قلب هایشان را بار بار در سوز و گداز
دیده اند.
من برای تو قصۀ آن پادشاهی را خواهم کرد،
که موفق به دیدارت نشد،
و حسرت دیدنت را،
با خود دفن نمود.
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
آتشفشان های کهنه و پیررا،
که مرده و خاموش فکر کرده بودیم،
بار ها دیده ایم،
که دوباره آتش زا گشته اند.
ومیگویند :
که زمین های سوخته و گداخته شده،
بارور تر اند، تا
زمین های تر شده با باران ثوری.
و هنگام فرا رسیدن شب،
سرخی و سیاهی را باید بهم آمیخت،
تا آسمان شعله ورشود و بدرخشد.
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
بعد از این دیگر گریه نخواهم کرد.
بعد از این سخن بزبان نخواهم راند.
بعد از این خودم را پنهان خواهم کرد،
برای تماشای تو،.
هنگامی که میرقصی.
هنگامی که لبخند میزنی.
برای شنیدن تو،
هنگامی که آواز میخوانی.
هنگامی که میخندی.
مرا بگذار که سایۀ سایه ات شوم.
مرا بگذار که سایۀ دستانت شوم.
مرا بگذار که سایۀ سگ ات شوم.
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن!
ترکم مکن
مترجم : حمیرا مولانازاده
شعری از ژاک پری فر /و آهنگ و شعری از : ژاک برل Khosha-1-2

شعری از ژاک پری فر /و آهنگ و شعری از : ژاک برل Khosha-1-2

http://www.khosha.org/Pages_/4.html[/center]